REGLUR
um
réttindi lögmanna við rekstur máls
fyrir Hæstarétti Íslands
______________

1. gr.

   Til að flytja áfrýjað einkamál fyrir Hæstarétti þarf lögmaður að hafa málflutningsréttindi fyrir Hæstarétti. Sömu réttindi þarf til að fá í sakamáli skipun sem verjandi eða réttargæslumaður eða til að flytja mál ákærða eða brotaþola fyrir réttinum.
    Lögmanni sem hefur málflutningsréttindi fyrir héraðsdómstólum og hefur fengið réttindi skv. 2. mgr. 9. gr. laga nr. 61/1942 um málflytjendur er heimilt að flytja áfrýjað einkamál fyrir Hæstarétti og fá skipun í sakamáli sem verjandi eða réttargæslumaður eða til að flytja mál ákærða eða brotaþola fyrir réttinum.
    Um heimild lögmanns í öðru ríki á Evrópska efnahagssvæðinu til að flytja mál fyrir réttinum fer eftir 3. mgr. 2. gr. laga nr. 77/1998 um lögmenn.

2. gr.

    Til að kæra úrskurð Landsréttar í einkamáli til Hæstaréttar og skila greinargerð vegna kæru í einkamáli, svo sem skylt er samkvæmt 2. mgr. 171. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála, þarf lögmaður að hafa málflutningsréttindi fyrir Hæstarétti.

3. gr.

    Í sakamálum er lögmanni sem skipaður hefur verið verjandi eða réttargæslumaður fyrir Landsrétti heimilt að kæra úrskurð Landsréttar til Hæstaréttar sem og að skila greinargerð til réttarins vegna kæru.

4. gr.

    Lögmaður sem lætur frá sér fara kæru eða greinargerð skal undirrita hana sjálfur.

5. gr.

    Lögmaður sem hefur málflutningsréttindi fyrir Landsrétti getur sótt um áfrýjunarleyfi til Hæstaréttar og tekið til andsvara vegna beiðni um slíkt leyfi.
    Lögmaður sem hefur málflutningsréttindi fyrir héraðsdómstólum getur sótt um leyfi Hæstaréttar til áfrýjunar á dómi héraðsdóms til réttarins og tekið til andsvara vegna beiðni um slíkt leyfi.

 Reglur þessar voru samþykktar af dómurum Hæstaréttar Íslands 15. október 2018.

Reykjavík, 16. október 2018

Þorsteinn A. Jónsson,
skrifstofustjóri.