Föstudaginn 18. mars 2011.
Nr. 160/2011.	Ákæruvaldið (Sigríður Elsa Kjartansdóttir settur vararíkissaksóknari) gegn X (Guðmundur St. Ragnarsson hdl.)

 

Kærumál. Gæsluvarðhald. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008. Sératkvæði.

 

Úrskurður héraðsdóms um að X skyldi gert að sæta áframhaldandi gæsluvarðhaldi, á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála, var staðfestur.

 

Dómur Hæstaréttar.

Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Ólafur Börkur Þorvaldsson, Jón Steinar Gunnlaugsson og Viðar Már Matthíasson.

Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 16. mars 2011 sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 17. sama mánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 15. mars 2011, þar sem varnaraðila var gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi allt þar til dómur gengur í máli hans en þó ekki lengur en til 1. apríl 2011, klukkan 16. Kæruheimild er í b. lið 2. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi og að kröfu sóknaraðila um að varnaraðila verði gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi verði hafnað.

Sóknaraðili krefst þess að hinn kærði úrskurður verði staðfestur.

Með vísan til forsenda hins kærða úrskurðar verður hann staðfestur.

Dómsorð:

Hinn kærði úrskurður er staðfestur.

                                                                 

 

Sératkvæði

Jóns Steinars Gunnlaugssonar

Ekki er unnt að fallast á með sóknaraðila að fram sé kominn sterkur grunur um að varnaraðili hafi gerst sekur um tilraun til stórfelldrar líkamsárásar, sem geti varðað við 2. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, né að sóknaraðili hafi sýnt fram á að gæsluvarðhald sé nauðsynlegt með tilliti til almannahagsmuna. Vísast um þetta til sératkvæða minna 7. janúar, 3. febrúar og 17. febrúar 2011 í hæstaréttarmálunum nr. 6/2011, 70/2011 og 97/2011. Tel ég af þessum ástæðum að ekki séu uppfyllt skilyrði 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála fyrir gæsluvarðhaldi varnaraðila og beri því að fella hinn kærða úrskurð úr gildi.

                                                            

Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 15. mars 2011.

Ríkissaksóknari hefur krafist þess að Héraðsdómur Reykjavíkur úrskurði að   ákærða, X, kt. [...], [...], Reykjavík, með dvalarstað í hegningarhúsinu við Skólavörðustíg í Reykjavík, verði gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi til 1. apríl 2011, kl. 16.00

Í greinargerð segir að samkvæmt rannsóknargögnum málsins hafi ákærði þann 24. desember sl. farið ásamt þremur öðrum mönnum að [...] í Reykjavík, í því skyni að ráðast þar að húsráðanda sem er kærandi í máli þessu. Fyrir liggi að þegar komið hafi verið á vettvang hafi tveimur haglaskotum verið skotið á útidyrahurð hússins en kærandi, sambýliskona hans og tvö ung börn þeirra höfðu þá flúið úr íbúðinni. Fyrir liggi að ákærði og félagar hans hafi flúið af vettvangi þegar lögregla hafi komið á vettvang skömmu eftir að skotunum hafði verið hleypt af.

Fram kemur að samkvæmt gögnum málsins hafi árásin virst hafa átt sér nokkurn aðdraganda. Nágranni kæranda hafi skýrt frá því í framburði sínum hjá lögreglu að hún hafi fengið heimsókn tveggja manna eftir kl. 01.00 aðfaranótt 24. desember sem hafi bankað og kallað á kæranda. Þegar hún hafi opnað hurðina hafi þeir ruðst inn og farið um íbúðina til þess að leita að honum. Á leið út hafi þeir skellt hurð á hendi hennar og hafi hún við það hlotið áverka á hægri hendi. Vitnið segist hafa verið svo skelkuð að hún hafi ekki þorað að hringja á lögreglu.

Kærandi hafi lýst því í framburði sínum hjá lögreglu að hann hafi um nokkurt skeið orðið að þola hótanir og líkamsárásir frá nafngreindum manni og félögum hans. Þessi maður hafi margsinnis reynt að rukka hann vegna fíkniefnaviðskipta og segi hann að atgangur mannsins hafi verið mjög ógnandi og hættulegur. Hann hafi fengið heimsókn þessa manns 21. desember og hafi maðurinn þá barið hann fyrir framan börnin sín. Aftur hafi menn komið á heimili hans á Þorláksmessu og verið með mikinn fyrirgang. Á aðfangadag hafi menn sem hann telji að séu á vegum sama manns bankað hjá honum. Hann hafi þá verið búinn að koma konu sinni og börnum út um bakdyr og til nágranna sinna. Hann hafi stuggað við þeim með því að stinga járnröri út um bréfalúguna og farið í kjölfarið sjálfur til nágranna sinna. Skömmu seinna hafi verið skotið á hurðina.

Í greinargerð segir að gögn málsins bendi til þess að ákærði hafi í félagi við þrjá aðra, vopnaður haglabyssu, ætlað að brjóta sér leið inn íbúðarhús í því skyni að fremja þar líkamsárás. Ákærði  hafi viðurkennt að hafa verið á vettvangi í umrætt sinn, að hafa áður komið á heimili kæranda í því skyni að innheimta skuld vegna fíkniefnaviðskipta, og að hafa fengið þrjá aðra (meðákærðu) með sér á vettvang. Ákærði  hafi einnig viðurkennt að hafa skotið úr haglabyssunni á útidyrahurðina.

Mál þetta hafi borist ríkissaksóknara þann 24. janúar sl., ákæra  hafi verið gefin út þann 10. febrúar sl. og hafi aðalmeðferð málsins fram þann 4. mars sl. og málið verið dómtekið að henni lokinni.

Ákærði hafi verið samfellt í gæsluvarðhaldi frá því að hann hafi verið handtekinn þann 24. desember sl., sbr. úrskurði Héraðsdóms Reykjavíkur í málum nr. R-530/2010, 2/2011, 83/2011, 116/2011 og dóma Hæstaréttar í málum nr. 6/2011, 70/2011 og 97/2011.

Grunur leiki á að ákærði hafi með háttsemi sinni brotið gegn 231. gr., 4. mgr. 220. gr. og 2. mgr. 218. gr., sbr. 20. gr. almennra hegningarlaga en brot gegn 2. mgr. 218. gr.  getur varðar allt að 16 ára fangelsi.

Með vísan til tilvitnaðra lagaákvæða, alvarleika sakarefnis og á grundvelli almannahagsmuna þyki nauðsynlegt að ákærði sæti gæsluvarðhaldi þar til dómur hafi  gengið í máli hans.

Með vísan til framangreinds sé þess krafist að framangreind krafa nái fram að ganga

Með vísan til dóma Hæstaréttar Íslands í málunum nr. 6/2011, 70/2011 og 97/2011 hefur því verið slegið föstu af Hæstarétti að ákærði sé undir sterkum grun um að hafa framið brot gegn almennum hegningarlögum nr. 19/1940, sem varðað getur 10 ára fangelsi, með því að hafa í félagi við aðra, vopnaðir haglabyssu, ætlað að brjóta sér leið inn í íbúðarhús í því skyni að fremja þar líkamsárás. Hefur dómurinn fallist á að ætluð brot ákærða sé þess eðlis að uppfyllt séu skilyrði 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um að gæsluvarðhald sé nauðsynlegt með tilliti til almannahagsmuna. Ekkert er nýtt fram komið í málinu sem hnekkir þessu fyrra mati Hæstaréttar. Ákæra var gefin út í málinu 10. febrúar sl. og málið flutt og dómtekið 4. mars sl. Með hliðsjón af því sem að framan greinir verður að telja að uppfyllt séu skilyrði fyrir áframhaldandi gæsluvarðhaldi ákærða allt þar til dómur gengur í máli hans. Því verður fallist á kröfu ríkissaksóknara eins og nánar greinir í úrskurðarorði.

Ásmundur Helgason héraðsdómari kvað upp úrskurðinn.

Ú R S K U R Ð A R O R Ð:

Ákærði, X, kt. [...], [...], Reykjavík, skal sæta áfram gæsluvarðhaldi allt þar til dómur gengur í máli hans, en þó ekki lengur en til 1. apríl 2011, kl. 16.00.