Málskotsbeiðni

Ákvörðun Hæstaréttar Samkvæmt 4. mgr. 16. gr. laga nr. 50/2016 um dómstóla standa að ákvörðun þessari hæstaréttardómararnir Benedikt Bogason, Ingveldur Einarsdóttir og Sigurður Tómas Magnússon. Með beiðni 26. janúar 2021 leita Stefán Guðmundsson og Jón Tryggvi Guðmundsson leyfis Hæstaréttar til að kæra úrskurð Landsréttar 20. janúar 2021 í málinu nr. 667/2020: Kirkjumálasjóður gegn Stefáni Guðmundssyni og Jóni Tryggva Guðmundssyni, á grundvelli 5. mgr. 91. gr. laga nr. 90/1989 um aðför, sbr. 2. mgr. 167. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Gagnaðili leggst gegn beiðninni. Mál þetta lýtur að kröfu gagnaðila um að leyfisbeiðendur verði með beinni aðfarargerð bornir út af lögbýlinu Hraungerði í Flóahreppi, ásamt þeim eignum sem þar er að finna, á þeim grundvelli að umsaminn ábúðartími hafi liðið undir lok. Héraðsdómur hafnaði kröfu gagnaðila en með úrskurði Landsréttar var krafa hans tekin til greina. Taldi Landsréttur ekki varhugavert að aðfarargerðin næði fram að ganga á grundvelli þeirra sönnunargagna sem fyrir lágu í málinu. Leyfisbeiðendur byggja á því að úrskurður Landsréttar sé bersýnilega rangur að formi og efni til. Leyfisbeiðendur telja meðal annars að Landsréttur hafi ranglega komist að þeirri niðurstöðu að óþarft hafi verið að kveða sérstaklega á um uppsögn í samningi þeirra og gagnaðila um ábúð þeirra á jörðinni. Þá hafi Landsréttur litið framhjá því að nýr samningur um ábúð leyfisbeiðenda á lögbýlinu hefði komist á. Auk þess komi ranglega fram í úrskurði Landsréttar að gagnaðili hafi ítrekað áréttað við leyfisbeiðendur að umsömdum leigutíma væri lokið. Þeir telja að þar sem mikill vafi leiki á rétti gagnaðila til umbeðinnar gerðar sé ótækt að skera úr um réttarstöðu aðila á grundvelli þeirra takmörkuðu sönnunarfærslu sem heimil er í málum af þessu tagi. Þá telja leyfisbeiðendur að niðurstaða Landsréttar gangi lengra en kröfur gagnaðila fyrir Landsrétti en þar hafi einungis verið gerð krafa um kærumálskostnað en ekki um málskostnað í héraði. Loks telja leyfisbeiðendur að málið hafi fordæmisgildi um það hvenær skilyrði fyrir beinni aðfarargerð á grundvelli 78. gr. laga nr. 90/1989 teljist uppfyllt. Að virtum gögnum málsins verður talið að á úrskurði Landsréttar kunni að vera þeir ágallar að rétt sé að samþykkja beiðni um kæruleyfi á grundvelli 3. málsliðar 2. mgr. 167. gr. laga nr. 91/1991. Beiðnin er því samþykkt.